Boodschap van Magic Cat
Message from Magic Cat
Boodschap van Magic Cat
Ik kan je laten zien hoe om de wereld te zien – lumineuze matrijzen van licht die zich met elkaar verbinden, die zilveren patronen weven tegen de achtergrond van de eeuwigheid, of “de lucht van ons Zijn” zoals ik het graag noem.
Het probleem met de menselijke perceptie is werkelijk het verschijnsel van alles te willen benoemen. Jullie geven niets de vrijheid om zich aan jullie te onthullen. Voor mij is er geen enkel onderscheid tussen wereld en geest. En het heeft veel lange sessies van observatie in beslag genomen voor ik zelfs maar begon te begrijpen wat het is dat jullie doen. “Waarom kunnen ze me niet horen” vroeg ik me altijd af. Niet meer. Ik heb eindelijk het menselijke ding begrepen. Jullie zijn hier zelfs helemaal niet aanwezig!
Ik zie dat jullie denken dat dit iets is dat jullie al weten, maar ik denk dat ik u beter een geheim verklap. Jullie hebben het helemaal niet begrepen. Dit is de rede waarom de dieren gekomen zijn om “jullie te redden van uzelf’, of iets in die aard.
De rede waarom ik er zo naar verlangd heb om tot u door te dringen is dat we onze kruising naderen. Dit is een plaats waar licht matrijzen uiteengaan en zich rond deze planeet wikkelen, met daarin vervat het menselijke bewustzijn. Jullie zijn zoals een kat die wakker wordt van een dutje! Op het moment dat we ontwaken, is er altijd een leegte, een pauze, een moment waarin we proberen na te gaan in welke wereld we zijn.
Voor ons komt dit moment, deze pauze, er omdat de wereld van ons slapen, wanneer ons kattenbewustzijn vrij is om te zwerven, niet veel verschilt van de wereld van ons wakker zijn. Dit is in feite de rede voor de pauze. Soms kan het vrij moeilijk zijn om uit te vissen wat welke is. We voelen het dansende licht, de zacht tinkelende geluiden van de feeën, de fluistering van de wind van verandering over onze pels. Jullie vragen jullie af wat het eigenlijk uitmaakt, als licht, licht is en beide werelden er hetzelfde uitzien.
Jullie zijn de reden dat het iets uitmaakt. Menselijke wezens. Jullie zijn een raadsel, een anomalie in zijn soort, met jullie onvoorspelbaarheid – vooral jullie emotionele onvoorspelbaarheid, die ons heel sterk raakt. We houden er niet van om verrast te worden. Bijgevolg moeten we met onze innerlijke gevoelens (wat jullie intuïtie noemen) het terrein aftasten om te zien of we in de geestelijke wereld of in deze wereld zijn. Menselijke emotie is het voornaamste verschil.
Aangezien ik deze uitleg allemaal doe, laat me verder gaan met een persoonlijk pleidooi voor mijn soort, en voor dieren in het algemeen.
Alstublieft wees u bewust van uw emoties en houd ze onder controle in ons bijzijn. Emoties zijn echt energie in beweging en deze met een zware, lage toon kunnen effectief dingen verplaatsen. Als je het fysieke neemt als referentie punt voor dichte, dieptoon vibraties, kan je er een idee van vormen van hoe de dichte, bewegende energie diegene die hij op zijn pad vindt buffert. Zelfs als wij, de dieren in kwestie, licht en luchtig zijn, rolt zo’n golf – van kwaadheid bijvoorbeeld – door ons met krachtige stromingen, en, als ze sterk is, voelt het alsof we geraakt zijn door een vloedgolf. Een golf van kwaadheid stoot zich in feite door het web van het leven. Ze geeft iedereen een hobbelige rit.
Energieën die zeer licht zijn worden minder getroffen door deze golven, wat jullie bereiken als jullie in liefde met onze schepper samenzijn. Maar wij zijn overeengekomen om magnetisch verbonden te zijn met mensen die we komen dienen. Dus voor ons dieren is het een traumatische rit.
Ik heb natuurlijk veel geluk, aangezien ik jouw magische kat ben. Nochtans krijg ik ook mijn deel van lessen in mededogen hier, op trouwdagen wanneer het hier vol mensen is. Dus om mijn pleidooi als stem voor dieren met menselijke metgezellen (of menselijke gevallen, in sommige gevallen – ben ik geen slimme kat?) te beëindigen, vraag ik U allen om in gedachten te houden dat hoewel we het niet altijd uitdrukken, (hoewel we soms opstaan en weggaan) we altijd geraakt worden door jullie emoties.
Jullie kennen de feiten. Jullie kennen het gevoel van verschillende soorten energieën. Sommige onder U hebben gedaan alsof dieren het niet voelen. Maar we voelen ze wel! De uitzondering (en dit weten jullie ook al) is persoonlijk verdriet, verlies of verwarring. Want dan zenden jullie dit niet uit, pretenderend dat uw problemen daarbuiten zijn, buiten jezelf. In plaats kijken jullie in jezelf, en we zullen dan altijd toesnellen om u op elke mogelijke manier te steunen.
Ik besef dat U, mijn vrienden, niet degene bent die hun huisdieren kwellen. Ik steek mijn poot uit en leg ze op uw hand als teken van erkenning. Thans ik ken het web van het leven goed. Ik weet dat terwijl deze waarheid in jou resoneert, ze ook al de draden van dit intrinsieke prachtige web doet vibreren. Andere mensen zullen ze op deze manier absorberen, omdat ze door u doorgestuurd worden.
Oké, genoeg van dit pleiten. Het is heel ongedistingeerd. Dit zou het werk van een hond moeten zijn! Maar ik zag een kans en heb ze benut. Dus terug naar het oorspronkelijke punt. Voor dieren ( vooral katten), is het leven is het leven is het leven. Het is een stromend stralen van verlichtte liefde, verweven in miljarden mogelijkheden. Elk van hen raakt iets anders, tot de paden of stralen van liefde onmogelijk te tellen zijn. O, dit glorieuze web van het leven. Ik leef en adem erin. En als ik door loop—als ik op deze aarde loop, bij elke stap die ik zet, speelt het web ook een toon — als een reusachtige harp van licht wiens snaren eindeloos verweven zijn in, door en rond elkaar.
Als je wandelt over dit web van het leven, speelt ook je geestenlied, een lied waardoor al je intenties bekend zijn. Dit is allemaal reëel, reëler dan eender wat jullie al hebben ontdekt. Dit schijnende web is de levende katte kribbe van God. Het is het welvende project van haar die ons in het leven liefheeft. Kan je het voelen? Laat me je meer tonen. Zie je de bomen buiten? Elk zijn ze een vibrerende straal, die schittert in het licht van de schepper, zijn lied van liefde uitzendend. En al de bomen samen? Zij zijn zo verweven met elkaar dat ze als broer en zus zijn. Wat de ene zingt wordt versterkt door al de anderen samen. Het is een gebed van vreugde dat op elk moment wordt gezongen. En bij elke solo, gezongen door eender welke boom, roepen alle andere bomen “Amen”, hun “Ja” toevoegend aan het leven van de Grote Wever, hun hartverwarmende dankbaarheid uitroepend voor het geschenk van het zingen.
Dit is de wereld waarin ik leef. Zie je die eekhoorn? Hij plaats een roep om de overvloed van moeder God voor het voeden van haar leven, en om zijn lied te ondersteunen, geeft hij zijn vibratie handtekening.Terwijl zijn lied of oproep voort gaat, wordt het antwoord op zijn vraag aangetrokken van overal rondom hem. Dit doet ze voor ieder van ons. Net als een moeder, die als ze haar baby hoort, of het nu een baby of een katje is, de melk voelt opkomen enkel omdat ze de stem van haar kind hoort – net zo houdt de Godin van ons, van elk en ieder van ons. Net zo, komt voedsel de honger stillen op elk vlak dat die honger wordt uitgedrukt. Zij het de honger naar voedsel, de honger naar liefde of de honger om God zelf te vinden, aan honger wordt altijd tegemoetgekomen met een overvloed van hetgeen er nodig is om de behoefte, deze honger, te vervullen tot ze verzadigd is.
Dit is de wereld zoals ik ze zie, de wereld van de natuur, zoals jij hem noemt. Maar, zoals je bespeurt hebt, is de wereld zoals ze is, en al het leven wat dat betreft, een perfecte beweging van verzoek en vervulling en het delen van de gift van Haar liefde die is onthuld. Alleen prachtige akkoorden worden op deze verweven harpsnaren van het natuurlijke leven gespeeld.
Wat van de wereld die ik vermeldde, die waar er golven van energie zijn die zo onharmonisch zijn als de branding op de kust van het leven? God heeft deze “de illusie van het leven” of de leugen genoemd. Hoe het er voor mij uitziet is als afzonderlijke wevingen, een laag draden die veel dikker en “modderig” zijn, met geen van de heldere kleuren en tonen die het echte leven voor me heeft. Het bestaat als een gerommel, een gezoem van valse noten, alsof mensen proberen te zingen wanneer ze helemaal geen toon kunnen houden.
Dus in plaats van zachtjes te vloeien, de ene streng na de andere, zijn deze donkere strengen geknoopt en verward. Ze hebben zeer ruwe hoeken en bewegen als een zaag. Als deze strengen zich verbinden met de andere strengen, de geweven strengen van schoonheid en geest, kunnen ze deze effectief doorzagen. De strengen van liefde van de Godin’s hand kunnen zichzelf herstellen, maar het andere weven kan hen zeker voor een tijdje verbreken.
Dit weven van de ruwere strengen is het weven van de menselijke energieën die hun thuis zelf wilden maken, omdat ze geloven dat dit is wat ze moeten doen, gezien de omstandigheden. (Wat dat ook mag betekenen!) Wij dieren zijn over het algemeen gericht in en op het mooie web van onze Moeder, waarin we worden gehouden, en we horen altijd in en rond ons op elk moment het grote lied van hoe ze van ons houdt terwijl het wordt gespeeld op de draden waarvan het gemaakt is. Dus wanneer ik door haar bespeeld wordt, zing ik vanuit m’n hart, “ik ben kat!” zing ik dan, en ik geef er me helemaal voor. Ik gebruik al de energie die ik heb, want ze verdient zeker niets minder! En in antwoord- oh, er zijn geen beelden om je te laten zien hoeveel Ze in ruil van me houdt!
Dus, laat ons eens kijken of we het voor jou kunnen voorstellen. Dit schijnende web van het leven gonst terwijl elke streng zijn toon vibreert, samen life spelende op de harp van onze gemeenschappelijke levens. Dan komt er een baken, een golf van licht, over het web stralend, en elk leven zingt het uit, wanneer de golf van haar liefde ons raakt. “Ik ben kat”, “Ik ben boom”, “Ik ben water”, Ik ben wind”, net om een aantal aardse patronen te gebruiken waar je mee vertrouwd bent. Het lied wordt luider en luider en voller en voller tot het een glorieus crescendo bereikt! Dan is er stilte voor een moment, een ademhaling, een naspel, en dan begint de golf van licht weer opnieuw, en opnieuw roept elk leven zijn naam! En allemaal samen, de stemmen vermengt, weten we dat we Haar horen als onszelf.
Er is iets nieuws aan’t gebeuren met deze golven. De lichtstraal duwt ons naar dat andere web, dat web dat bestaat als een schaduw van het web van liefde waar ik zo van hou. We voelen ons recht naar dat andere web geduwd worden, deze soort van onwelluidende en onsamenhangende energie. Eerst, wilden velen zich ertegen verzetten. Ik bedoel, het voelde uiteindelijk naar modder waar je met propere poten instapt! We zijn allen voorbestemd om een brug naar een nieuwe verstandhouding te zijn in de menselijke geest, die de bron is van wat jullie zo voortreffelijk sub creatie noemen. Dus golven we in en uit. Terwijl de golf van haar licht ons duwt, raken we de kusten van deze wereld. Terwijl de golf zich verwijdert, krijgen we een pauze, teruggaand naar die stilte die we vertrouwen ons te vullen. Dus we zijn hier als gidsen en vrienden voor mensen.
Door dit te doen, hebben we iets interessants ontdekt. Mensen hebben vergeten hoe om te rusten. Niet rusten zoals jullie het definiëren, wat ‘s nachts gaan liggen is. Eerder, rusten in de pauzes tussen de golf van creatie. Wow, geen wonder dat jullie verward zijn. Jullie zijn erin geslaagd om een deel van jullie zo te programmeren, wat jullie verstand noemen, om alleen de uitgaande golf te zien en niets van de andere. God heeft u eens gezegd ( ik weet het nog) dat deze golven er zijn. Ze bestaan, en met hen gaat de hele creatie mee op en af. Uit met de uitwaartse golf van de explosie van God’s creatieve impuls, de uitademing, zoals jullie het noemen, die vanzelfsprekend ook op elk niveau bestaat. Dus, in grote lijnen, je weet dat God’s uitademing alles voortbracht dat is geopenbaard, als een uitgaande beweging. Nu draait de mensheid een hoek om, en de inademing gebeurt. Van de patronen wetende, kan je zeker wel begrijpen dat ditzelfde patroon bestaat in elk Nu, net zoals het bestaat in elke hartslag van deze fysische lichamen.
Dus de golf rolt uit. Creatie verschijnt zoals geopenbaard. Gewoon zo! Dan trekt de golf terug, terug naar God, en op dat moment is al de rest stil. We worden terug getrokken in stilte, en we vinden rust in onze momenten van bewusteloosheid. Dan barsten we weer vooruit, een andere golf van “God’s orgasme” zoals jullie het noemen.
Jullie (mensen) echter, hebben jullie zelf aangeleerd om alleen te focussen op de uitgaande golf. De andere jaagt jullie schrik aan, want dat punt voelt voor jullie als vernietiging, “de plaats waar God jullie heeft verlaten.” Zo veel dingen gaan aan jullie voorbij, vooral jullie connectie met het grote Al, het geheel, de stilte voor de golf.
Er is jullie getoond dat materie niet vast is door diegene die jullie assisteren vanuit andere rijken. Het lijkt alleen maar zo omdat jullie de spaties hebben geëlimineerd. Jullie hebben een werktuig ontwikkeld, als een machine, die bedoelt is om ze eruit te snijden. Dus zien jullie de dingen als solide. En geen van allen zijn solide, niet in het minste!
In het bijzonder dieren, komen nu om de mensen te helpen om de “ontbrekende openingen” terug te vinden, om rust terug in te voeren.
Dit is waarom meditatie zo effectief en belangrijk is. Ze verwijdert het mechanisme dat zorgt voor het samenhouden van uitgaande golfen. Dan laat het terug wat stilte toe, die jullie zo verschrikkelijk missen.
Deel van onze missie samen is om mensen te assisteren in het gebruiken van dieren als een brug naar stilte en hernieuwing, want vernieuwing is God’s geschenk in elke inademing, of om de andere golf. Dat punt tussen de uitgaande golven is waar Zij ook rust.
Een mensenhand die op een van ons wordt gelegd kan die persoon gemakkelijk in een zuivere staat van rust brengen. En zelfs al is het slechts voor een moment, houdt het een dergelijke vernieuwing in dat het gemakkelijk het verschil kan zijn tussen “leven” en “dood”.
De dood komt door een opbouwen of opeenstapelen van de uitgaande slagen, ja. Maar de dood komt ook omdat er geen rust is voor het bewustzijn dat het lichaam creëert. Jullie weten toch dat jullie zelfonderhoudend zijn. Waarom zou je jezelf uitputten? Maar, jullie weten natuurlijk dat jullie ook scheppers zijn. Dus wanneer jullie uitwasemingen opbouwen uit angst voor niet bestaan, waarom jullie met deze sub creatie begonnen, kunnen jullie niet de muur ervan door breken.
Het waren deze rustpunten, deze momenten van stilte, die jullie beangstigden en nu nog beangstigen. Dus met elke golf van creatie, blijven jullie het gevoel hebben dat God jullie heeft verlaten. Duisternis. Niet-bewuste momenten. Elk ander moment. Het was teveel voor jullie om te verdragen. En met jullie “Nee” kwamen al de energie draden die broos en overwerkt werden omdat er geen rust gegund werd door jullie bewustzijn.
Het was en is, een moment dat het vertrouwen in onze schepper vereist, erin gelovende dat deze volstrekte duisternis die Zij U vroeg te ervaren, niet vernietigd, weggeduwd, of gedood werd; of het leven verwijderd. Jullie zagen leven als het licht, de uitwaartse explosie. Dus jullie besloten dat de donkere momenten een bedreiging moesten zijn. En dat was, en is de hele dualiteit.
Nu, als jullie de stilte toelaten, ontdekken jullie dat het voedend is, niet vernietigend, en de kloof is gedicht. Dualiteit is genezen. Dus, zoals je al gezien hebt is angst de rede voor de breuk met God.
Degene die de stilte toelaten, die ze eerst doorstaan en dan ervan gaan houden, helen dualiteit. En zo hebben culturen die waarde hechten aan meditatie een grotere visie van de waarheid en begrijpen dat de wereld van angst een illusie is.
God heeft niemand in duisternis gegooid, want zonder angst, is de duisternis een plaats van grote genezing en herstel. Maar voor diegene die niet de ervaring van stilte kan herwinnen zal de weg gewezen worden door dieren. Wij ( dieren) hebben veel werk hier. Ik wil dat je weet dat de tijd Nu is. Ik moet U gebruiken als mijn woordvoerder. Dus vraag ik je om dit te respecteren. Ik zou U willen vragen om de mededelingen die ik je geef te verspreiden. Ik moet gekend zijn. Aangezien jij een pionier bent, ik ook, en ik kom met jou werken als een team. Ik ben zeker een lid van het team bij de cirkel van licht. Ik geef er niet om of het grammaticaal correct is of zelfs maar nagekeken is. Ik moet gewoon mijn baan doen.
Het is waar dat “alles tegelijkertijd gebeurt” –want het is zo! De rijzende energie of de duw van onze schepper is heel intens en doet veel dingen tegelijk naar voor komen.
Jullie zijn er mee doorgegaan om God toe te staan om me boodschappen te geven door jou, maar ik moet u zeggen dat dit veel te maken heeft met uw geloof. Denk je eraan dat ik alleen kan werken binnen het raamwerk van uw vrije wil? Geloof is subtiel.
Het is magic cat tijd! Ik zei het vorige week tegen je, voor je je aandacht afwende, en ik zeg het tot besluit vandaag zodat het in uw bewustzijn zal blijven (laat ons niet het woord verstand gebruiken). Ik zou het hebben verkozen om op het bureau te knuffelen (terug aan het werk hier) maar dit heeft goed gewerkt. Jullie hebben de eer het kanaal te zijn voor vele stromen van bewustzijn en licht. Je hebt ook de verantwoordelijkheid om te zien dat ze allemaal gedekt zijn. Genoeg gezegd. (Hoop ik!)
Onze liefde werkt wederzijds. Je hebt er geen idee van, zelfs nu nog niet, van de krachten die me naar je deur stuurde in 1987. Je zou verrast zijn. En verbijsterd.
